معماری Hexagonal در زبان Go
معماری Hexagonal که با نام معماری Ports and Adapters نیز شناخته میشود، یک الگوی طراحی نرمافزار است که هدف آن جداسازی منطق کسبوکار از جزئیات فنی مانند رابط کاربری یا دیتابیس است. این معماری توسط Alistair Cockburn معرفی شده و به توسعهدهندگان کمک میکند تا نرمافزاری قابل انعطافتر، تستپذیرتر و مستقل از وابستگیهای خارجی ایجاد کنند.
اصول طراحی معماری Hexagonal
در معماری Hexagonal، نرمافزار به دو بخش اصلی تقسیم میشود: هسته (Core) و محیط پیرامون (Periphery). هسته شامل منطق کسبوکار است، در حالی که محیط پیرامون شامل اجزایی است که با سیستم تعامل دارند مانند دیتابیس، APIها و رابط کاربری. ارتباط بین این دو بخش از طریق Ports (پورتها) و Adapters (آداپتورها) انجام میشود.
- Ports: رابطهایی هستند که هسته برای تعامل با جهان بیرونی تعریف میکند.
- Adapters: پیادهسازیهای خاصی هستند که پورتها را به اجزای خارجی متصل میکنند.
مزایای استفاده از معماری Hexagonal
استفاده از این معماری مزایای متعددی دارد:
- استقلال از جزئیات فنی: تغییرات در دیتابیس یا API خارجی تاثیری بر منطق کسبوکار ندارند.
- تستپذیری بالا: امکان تست جداگانه هر بخش از سیستم فراهم است.
- قابلیت توسعه: افزودن قابلیتهای جدید به سیستم سادهتر میشود.
پیادهسازی معماری Hexagonal در Go
برای پیادهسازی این معماری در زبان Go، باید ابتدا اجزای اصلی پروژه را مشخص کنید. مراحل زیر را دنبال کنید:
- تعریف پورتها: ابتدا رابطهایی را ایجاد کنید که هسته سیستم برای تعامل با محیط پیرامون نیاز دارد. برای مثال:
UserRepository
. - ساخت آداپتورها: کلاسهایی ایجاد کنید که پورتها را به منابع خارجی مانند دیتابیس یا API متصل کنند.
- پیادهسازی هسته: منطق کسبوکار را بدون وابستگی به جزئیات فنی پیاده کنید.
// مثال ساده از تعریف پورت
package ports
type UserRepository interface {
GetUserByID(id string) (*User, error)
SaveUser(user *User) error
}
// مثال ساده از آداپتور
package adapters
import "myapp/ports"
type DatabaseAdapter struct {}
func (d *DatabaseAdapter) GetUserByID(id string) (*ports.User, error) {
// کد مربوط به خواندن اطلاعات از دیتابیس
}
func (d *DatabaseAdapter) SaveUser(user *ports.User) error {
// کد مربوط به ذخیره اطلاعات در دیتابیس
}
جمعبندی
معماری Hexagonal یکی از بهترین روشها برای ساخت نرمافزارهای مقیاسپذیر و تستپذیر است. با پیادهسازی صحیح این معماری در زبان Go، میتوانید سیستمی انعطافپذیر و قابل نگهداری داشته باشید. اگر هنوز این رویکرد را امتحان نکردهاید، پیشنهاد میکنیم همین امروز شروع کنید!